داداش کوچولوها

صدرا امروز بعد از کلاس آفرینشش رفت خونه ی مادر بزرگش تا اونجا بازی کنه , مادر بزرگ تعریف میکنن که یکی از دوستاشون میرن برای سر زدن و اتفاقا چند تا از روسری هاشون همراهشون بوده , صدرا یکی از اونها رو برمیداره و از مادربزرگ میخواد که اون رو براش تا کنه و بعد هم میگه این رو میخوام کادو بدم به مامانم؛ حالا ازشون میخواد که به خونه ببردش تا بتونه کادوش رو به مامانش بده ...

مادر تصمیم گرفته بود نی نی رو بغلی نکنه و به محض شیر خوردن و بادگلو کردن فوری بذارش توی تختش تا خودش بخوابه , دریغ از اینکه از همون بدو تولد این آسمونی کوچک ما به دنبال آغوشی میگرده برای آرامش یافتن و بغلی زاده شد اصلا!!! و اینگونه است که این نی نی ما نقطه به نقطه میگوید من یک شخصیت جدید و مجزام , با من اینگونه که دلخواهم است رفتار کن ...